فرازی از وصیت نامة شهید مجتبی قطبی: «امام برکتی است از سوی خدا ،بر امت مسلمان ایران و مسلمان باید قدر برکت وجود امام را به خوبی بدانند . از جوانان می خواهم که بیشتر مطالعه کنند و فریب سازمانها و گروهکهای معاند و ضد انقلاب را نخورند و با مطالعه آثار و کتابهای استاد مرتضی مطهری ،بیش از پیش بر غنای فکری خود بیفزایند. »

شهید قطبی نوزدهم شهریورماه، سالروز شهادت فرمانده‌ای است که به سردار عاشورایی شناخته می‌شود؛ شهید «مجتبی قطبی» که در ۲۴ سالگی و در منطقه حاج‌عمران به فوز شهادت نائل آمد. هرچه از سال‌های پر رمز و راز انقلاب و دفاع مقدس دور می‌شویم یا بهتر بگوییم زمان ما را با خود می‌برد و با حوادث و توطئه‌های جدید روبه‌رو می‌شویم، تأثیر جان‌فشانی‌ها و رشادت‌های بزرگ‌مردان این سرزمین را بیشتر احساس می‌کنیم، مردانی که زمانه حساس خود را شناختند و قد راست کردند تا نهال نوپای انقلاب خمینی کبیر قد خم نکند. نوزدهم شهریورماه مصادف با سالروز شهادت شهید «مجتبی قطبی»، فرمانده گردان حضرت فاطمه (س) لشکر ۱۹ فجر در دوران دفاع مقدس است، شهیدی که در نامه‌ها و خاطراتش جبهه‌ها را «دیار آشنا» توصیف می‌کند و از سرگشتگی‌هایش در این دیار می‌نویسد. این سردار شهید که به سردار عاشورایی نیز شناخته می‌شود، در منطقه حاج‌عمران و عملیات قادر و در ۲۴ سالگی به فوز عظیم شهادت نائل شد. از شهید مجتبی قطبی خاطرات فراوانی از یادگارهای دوران دفاع مقدس و هم‌رزمانش نقل می‌شود و همه او را به حسن خلق، تقوا و دینداری‌اش می‌شناسند، به‌طوری که در خاطرات تمام آن‌ها به چهره نورانی او اشاره شده است. یکی از هم‌رزمان این شهید خاطره‌ای زیبا از حال و هوای او در زمان مجروحیتش در عملیات خیبر را نقل کرده است: «در عملیات خیبر از ناحیه دست به شدت مجروح شده بود، تا حدی که هم‌رزمانش یقین پیدا کردند که مجتبی هم از میانشان پر کشیده است. خبر شهادتش دهان به دهان در لشکر پیچیده بود و یک لشکر غم برانگیخته بود. بعدها خودش جریان مجروحیت را اینگونه تعریف می‌کرد: وقتی ترکش به دستم خورد، چیزی متوجه نشدم. اما بعد از مدتی احساس سبکی و هم‌چون پَر از آسمان بالا رفتم. در آسمان تمام دوستان شهیدم با لباس‌های سفید، همچون فرشتگان من را احاطه کرده بودند، از خوشحالی در پوست خود نمی‌گنجیدم اما شادی‌ام خیلی دوام نیاورد و ناگهان مثل اینکه از ارتفاع سقوط کنم به زمین افتادم و خود را روی تخت بیمارستان دیدم.»

«سردار شهید مجتبی قطبی» سردار شهید " مجتبی قطبی" در پانزدهم شهریور ماه 1340در شیراز و در جوار بارگاه ملکوتی احمد بن موسی شاهچراغ (ع)چشم در نگاه خستةپدر و مادری گشود که چندین ماه پر اضطراب را ، چشم انتظار میلاد سبز و بهاری او بودند . عبدالرحمان – پدر شهید – سعی وافر داشت تا این مولود نور نیز چون دیگر فرزندانش ، تحت تعالیم صحیح اسلامی قرار گیرد. براین اساس ،آیات نورانی قرآن را بر لبان روزه دار خود زمرمه کرد تا فرزند نیز به تکرار آن کلام آسمانی ،دل را صفا بخشیده و جان عطشناکش را از این زلال نورانی ، سیراب گرداند . مجتبی از سن شش سالگی با امادگی کامل وبا شور و شوقی کودکانه ،قدم در راه مدرسه گذاشت وپس از سالها تلاش و کوشش، با اخذ مدرک دیپلم به تحصیلات خود پایان داد. آخرین سالهای تحصیل وی ،با ایام شکوهمند پیروزی انقلاب مصادف بود واوکه از سالها قبل ،دل به روزهای آبی وروشن بسته بود با حضور در تظاهرات وراهپیماییهای مختلف ، به مصاف سرنیزه های جلادان استبداد پیشه رفت . کلام دلنشین اودر سالهای پرشور انقلاب ، پرده از سیاه کاریهای رژیم برداشته ومردم را که تشنة انقلاب و امام بودند بیش از پیش بااین پیر فرزانه و انقلاب عظیمی که به رهبری او در شرف انجام بود آشنا می ساخت . وی علاوه بر تبحری که در خطابه و سخنوری داشت در نویسندگی نیز از مهارت قابل توجهی برخوردار بود به گونه ای که در بحرانی ترین روزهای انقلاب ودر زمانی که منافقین ، سعی در اغتشاش وتحریف عقاید مردم داشتند ،با نوشتن مقالات مختلف ،در آگاهی دادن نسل جوان به مکاتب مختلف فکری وسیاسی ، نقش مهمی را به عهده داشت که از ان میان به دو مقالة "شناخت امپریالیسم "و"در جواب به قطب زاده " که هر دو در سالهای 59-58به رشتة تحریر درآمد می توان اشاره کرد. سردار شهید مجتبی قطبی با نشان دادن شایستگیها و قهرمانیهای خوددر سالهای جنگ وبا حضور مداوم در عرصه های نبرد ، نام خودرا در ردیف سرداران وفادار لشکر 19 فجر به ثبت رساند وخاطراتی ماندگار از عشق و شور و حماسه به یادگار گذاشت . وی مدت زماانی پس از پیروزی انقلاب ،به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شیراز در آمد واز اولین روزهای جنگ ،با پیوستن به سلحشوران جبهة توحید ،با عنوان مسؤول طرح و عملیات سپاه ،در چندین عملیات از جمله عملیات سرنوشت شاز «خیبر»که به مجروحیت شدید وی از ناحیة دست انجامید ،شرکت کرد . سردار شهید قطبی ،سرانجام در نوزدهم شهریور ماه 1364 در حالی که فرماندهی یکی از گردانهای لشکر را به عهده داشت ،به فوز عظیم شهادت نایل آمد و خاک خونرنگ «حاج عمران »را از گل افشان خون خویش ،بهاران ساخت .

دو خاطره کوتاه ازشهید مجتبی قطبی)) کلاس احکام برای شرکت در مراسم عروسی یکی از آشنایان به تهران دعوت شده بودیم.بعدها صاحب مجلس برای ما تعریف کرد:"مراسم بزن و بکوب و شادی در حیاط برپا بود.در حال پذیرایی بودم که متوجه شدم درب یکی از اتاق های خانه بسته است.در را که باز کردم،از چیزی که دیدم جا خوردم و انگشت حیرت به دندان گرفتم.مجتبی بالای اتاق نشسته و بچه های کوچک اقوام هم دورش حلقه زده بودند؛او با زبانی کودکانه به آنها احکام آموزش می داد." اضافه کار اگر چند روزی از جبهه به مرخصی می آمد،به محل کارش باز می گشت.بعضی وقت ها حتی در روزهای تعطیل و مرخصی کاری هم به سر کار می رفت.وقتی علت را جویا می شدیم می گفت : "فلان روز و فلان موقع دیر به سر کار رسیدم،حالا می روم تا جبران آن چند دقیقه را بکنم." دوست نداشت حتی چند دقیقه مدیون کسی باشد.